ساختار زمان حال کامل استمراری در زبان انگلیسی از شکل ساده فعل “have” یا اگر فاعل سوم شخص باشد از “has” به همراه حالت سوم فعل کمکی “be” که می‌شود “been” و بعد از آن از شکل ing افعال اصلی ساخته می‌شود. بیاید نگاهی به مثال زیر بیندازیم تا این ترکیب را بهتر بشناسیم.

Subject + have/has + been + Present Participle (ing form of the main verb)

I have been living in New York City.

این ساختار زمانی کاربردی بسیار مشابه با زمان حال کامل دارد؛ اما چند تفاوت اساسی بین این دو زمان وجود دارد که به ما این امکان را می‌دهد تا بدانیم چه موقع  و چطور از زمان حال کامل استمراری باید استفاده کنیم. بطور کلی از زمان حال کامل استمراری برای بیان کاری که در زمان گذشته شروع شده است و در زمان حال نیز در حال انجام است، استفاده می‌شود. در یکی از کاربردهای این زمان آنچه بیشتر از هر چیز اهمیت دارد این است فعل ما تا زمان حال حاضر بطور جاری در حال اتفاق افتادن باشد. علاوه بر این، از زمان حال کامل استمراری برای تاکید بر طول زمان انجام یک فعل از گذشته تا به حال نیز استفاده می‌شود. همچنین می‌توان از این ساختار زمانی برای بیان اینکه فعلی تا همین چندی پیش انجام می‌شده است و به پایان رسیده است، استفاده کرد.

 

حال کامل استمراری؛ آنچه از گذشته آغاز و تا زمان حال ادامه پیدا کرده است

در اغلب موارد از زمان حال کامل استمراری برای بیان فعلی که در زمان گذشته (هر زمانی پیش از حال) شروع شده است و همچنان در حال انجام است (به پایان نرسیده باشد) استفاده می‌شود. معمولا برای مشخص کردن طول دوره زمانی در این ساختار از دو حرف اضافه‌ی “for” و  “ since” استفاده می‌کنیم. همچنین می‌توان از دیگر قیود زمان برای تاکید بر دوره زمانی این ساختار استفاده کرد و البته گاهی هم می‌توان به طول زمان اشاره‌ای نکرد. به مثال‌هایی که در ادامه برای شما آماده کرده‌ایم توجه کنید.

I have been living in New York City.

I have been living in New York City for three years.

سه سال است که در شهر نیویورک زندگی می‌کنم.

I have been living in New York City since I was 18.

از 18 سالگی در نیویورک زندگی کرده‌ام.

I have been living in New York City all my life.

تمام عمر خود را در نیویورک زندگی کرده‌ام.

 

از مثال‌های بالا این دستگیرمان می‌شود که گوینده جملات همچنان در نیویورک زندگی می‌کند. تنها چیزی که در این جملات تغییر می‌کند طول دوره زمانی است. تقریبا چنین کاربردی را به لحاظ معنایی، در ساختار زمان حال کامل نیز سراغ داریم. در واقع اکثر مثال‌های بالا را می‌توان با زمان حال کامل نیز بیان کرد.

I have lived in New York City for three years.

I have lived in New York City since I was 18.

I have lived in New York City all my life.

 تنها جمله‌ای که در معنا دچار تغییر شده است همان جمله اول است. جمله اول که هیچ دوره زمانی را مشخص نمی‌کند به ما می‌گوید که گوینده، زمانی در نیویورک زندگی می‌کرده است و در حال حاضر دیگر در این شهر زندگی نمی ‌کند.

وجه تمایز بین آنچه به پایان رسیده است و آنچه همچنان در حال اتفاق افتادن است همان چیزی است که به ما در استفاده از زمان حال کامل یا حال کامل استمراری کمک می‌کند. در واقع همین موضوع سبب می‌شود تا ما تشخیص دهیم چه زمان از زمان حال کامل و چه زمان از ساختار حال کامل استمراری استفاده کنیم. به دو مثال زیر توجه کنید.

Correct: I have been living in New York City while I finish my Ph.D

Incorrect: I have lived in New York City while I finish my Ph.D.

خب همانطور که مشاهده می‌کنید عبارت فعلی “while I finish my Ph.D” به فعلی اشاره دارد که همچنان در حال انجام شدن است. پس به لحاظ معنایی نمی‌توان در کنار چنین عبارتی از ساختار زمان حال کامل استفاده کرد. در چنین مواردی باید از ساختار حال کامل استمراری که به ادامه‌ی یک فعل اشاره دارد، استفاده کنیم.

برای اینکه واضح‌تر تفاوت این دو ساختار زمانی را ببینید به دیالوگ زیر توجه کنید:

- Person A: “Let’s take the longer trail when we’re hiking back down.

بیا وقت برگشتن، مسیر طولانی‌تری را پیاده برویم.

- Person B: “But we have walked for three hours.”

- Person B: “But we’ve been walking for three hours.”

اما ما الان سه ساعت است که داریم پیاده‌روی می‌کنیم.

 بسیار مشخص است که پاسخ دوم از لحاظ معنایی پاسخ صحیح‌تری است؛ زیرا بر طول زمان و استمرار فعل "راه رفتن" تاکید دارد.

 

حال کامل استمراری؛ طول دوره زمانی

ساختار زمان حال کامل استمراری برای تاکید بر طول دوره‌ی زمانی  فعلی  که از گذشته در حال انجام است مورد استفاده قرار می‌گیرد. چنین کاربردی را در ساختار زمان حال کامل نیز سراغ داریم. اما تفاوت کوچک و ظریفی بین این دو ساختار در این مبحث و از این بعد وجود دارد که پس از مثال‌ها به آن اشاره می‌کنیم.

They have studied for weeks days for this exam.

They have been studying for three weeks for this exam.

 

The girl has worked for five hours.

The girl has been working for five hours.

تفاوت میان این دو ساختار در جملات بالا بسیار ظریف است. در هر دو دسته مثال‌های فوق، استفاده از ساختار زمان حال کامل استمراری بر طول دوره زمانی که فعل در آن انجام می‌شود تمرکز دارد و این در حالی است که این ساختار همزمان بیانگر این است که فعل همچنان در حال وقوع است. اما ساختار زمان حال کامل تنها گزارشی از پایان یک فعل تا زمان حال و دوره زمان وقوع آن به ما می‌دهد.

بیایید با هم به مثالی دیگر نگاهی بیندازیم:

He has talked on the phone for almost an hour.

He has been talking on the phone for almost an hour.

جمله اول تنها به میزان زمانی که فرد در حال مکالمه با تلفن بوده است اشاره دارد. اما این قضیه با ساختار حال کامل استمراری  متفاوت است. تمرکز جمله دوم بر این است که صحبت کرددن با تلفن علاوه بر این که یک ساعت به‌طول انجامیده است، این فعل همچنان نیز در حال انجام است و ممکن است بیش از یک ساعتی که در جمله قید شده است بطول بی‌انجامد.

 

حال کامل استمراری؛ آنچه به‌طور موقت انجام می‌شود

نکته ظریف دیگری که در مورد زمان حال کامل استمراری وجود دارد این است که این ساختار برای بیان آنچه به‌طور موقت در حال انجام است، گزینه‌ی بهتری نسبت به زمان حال کامل است.

I have worked in the shop for three years.

I have been working in the shop for three years.

جمله اول تنها به اینکه فرد برای مدتی در فروشگاه کار کرده است اشاره دارد و چیزی در مورد اینکه آیا می‌خواهد از کار کردن در فروشگاه کناره‌گیری کند به ما نمی‌گوید. اما جمله دوم موقعیت را کمی موقت‌تر بیان می‌کند. اگر کمی اطلاعات بیشتری به جملات اضافه کنیم تفاوت را شفاف‌تر خواهید دید.

I have worked in the shop for three years, but I hope to find something else soon.

I have been working in the shop for three years, but I hope to find something else soon.

آنچه به جمله‌ها اضافه شد برای جمله دوم طبیعی‌تر جلوه می‌کند چون ساختار حال کامل استمراری موقعیتی به‌مراتب موقت‌تر را به تصویر می‌کشد. پس به خاطر داشته باشید که استفاده از زمان حال کامل استمراری برای بیان آنچه موقتا در حال انجام است گزینه‌ی بهتری است.

 

حال کامل استمراری؛ بیان آنچه اخیرا در حال وقوع بوده است یا به تازگی به پایان رسیده است

برای بیان آنچه اخیرا مکررا در حال اتفاق بوده می‌توان از حال کامل استمراری استفاده کرد. بیاد داشته باشید که لزوما این فعل نباید تا زمان بیان آن ادامه داشته باشد و ممکن است دیگر اتفاق نیفتد. به چند مثال زیر توجه کنید.

 Bill has been coming into work late a lot.

بیل اخیرا مدام دیر به سر کار می‌آید.

 Don't you think Mary has been spending too much time on the computer lately?

فکر نمی‌کنی مری اخیرا خیلی زمان خود را صرف کار با کامپیوتر کرده است؟

 

علاوه بر این، از ساختار زمان حال کامل استمراری می‌توان برای بیان آنچه تا همین نزدیکی زمان حال در حال وقوع بوده است استفاده کرد.

My neighbors are angry because my dog has been barking.

Sorry  I’m so sweaty I’ve been exercising.

در مثال‌های بالا فعل‌ها در حال حاضر در حال وقوع نیستند اما آنچه از این جملات برمیاید این است که افعال این جملات بقول معروف تا همین پیش پای شما در حال اتفاق افتادن بودند.

 

ساختار منفی حال کامل استمراری

برای منفی کردن ساختار زمان حال کامل استمراری می‌توان از واژه منفی ساز “not” استفاده کرد. از این کلمه بعد از “have/has” استفاده کنید.

I have not been writing much recently.

She hasn't been trying to find work since her divorce.

I need to get up earlier, because I haven't been making it to work on time lately.

شاید بپرسید خب نمی‌شود از “never” استفاده کرد؟ باید بگویم که معمولا از این منفی ساز برای ساختار حال کامل استمراری استفاده نمی‌کنیم.

 

ساختار سوالی زمان حال کامل استمراری

طریقه سوالی کردن ساختار حال کامل استمراری مثل باقی ساختارها است؛ جای فعل کمکی “have/has” را با فاعل جمله عوض کنید. اگر از کلماتی سوالی مانند “where” یا “why” هم استفاده می‌کنید باید این کلمات را در ابتدای جمله بکار ببریم و سپس با تغییر جایگاه فعل کمکی و فاعل جمله خود را بسازیم. به مثال‌های زیر توجه کنید.

Where have you been living lately?

Has she been feeling OK?

Why have you been lying to me?

همچنین می‌توان با اضافه کردن “not” در میان فاعل و کلمه “been” جملات سوالی منفی را ساخت. البته می‌توان “not” را به فعل اصلی متصل کرد و جمله را ادامه داد:

Haven't you been writing a new book?”

Has she not been feeling well?”

Why haven't they been working on their homework?